Duncan koos voor een emotionele en gevoelige interpretatie van het Wilhelmus, wat uiteenlopende reacties opriep. Presentatrice Hélène Hendriks vroeg zich af waarom juist Duncan voor deze taak was geselecteerd. “Ik associeer hem niet direct met sport, maar laten we even kijken, dan kan iedereen zelf oordelen,” zei ze, waarna een levendig debat volgde.
Rutger Castricum was niet mild in zijn oordeel en bekritiseerde Duncan fel: “Het is toch verschrikkelijk? Dit is toch volksliedvern**ken? Dit is toch: kijk mij eens, hoe goed ik kan zingen!” Toen Hélène hem vroeg wat precies zo storend was, had Rutger moeite om het precies uit te leggen. Zijn simpele antwoord was: “Doe het volkslied gewoon zoals het bedoeld is.”
Aan de andere kant nam Jack van Gelder het op voor Duncan en wees op de Amerikaanse traditie waarin grote artiesten het volkslied vaak op hun eigen manier zingen. Jack vond Duncan’s uitvoering juist mooi: “Echt een prachtige vertolking van het volkslied.”
Hélène sloot zich echter aan bij Rutger’s kritiek en gaf aan ook niet van zulke bewerkingen te houden. Ze verwees naar André Rieu, die volgens haar vorig jaar een mooie uitvoering had gegeven. Duncan’s emotionele benadering viel dus niet bij iedereen in de smaak.
Roos Schlikker, een andere gast aan tafel, kon vooral om de uitvoering lachen: “Omdat hij het zo gevoelig zingt, alsof het een liefdeslied is. Dat voelt een beetje vreemd.”