Bij Ajax werd er gespeeld met een tactisch systeem dat afwisselde tussen drie of vijf verdedigers. Dit was voor Van Hooijdonk een bron van verwondering. “Het kan werken,” gaf hij toe tijdens een uitzending van NOS Studio Voetbal, “maar dan moet tenminste één van die wingbacks echt aanvallend zijn ingesteld.”
In de wedstrijd stonden Anton Gaaei en Owen Wijndal op de wingbackposities, maar Van Hooijdonk beschouwde hen als traditionele verdedigers. “Dat betekent dat je feitelijk met vijf verdedigers speelt,” analyseerde hij. De inzet van deze verdedigers vroeg om een creatieve factor en in de wedstrijd tegen Willem II was het volgens Van Hooijdonk slechts Traoré die voor die creatieve impuls zorgde.
“Traoré was degene die iets magisch kon laten zien zodra hij de bal had, dan hield ik weer mijn adem in,” vertelt Van Hooijdonk enthousiast. Hoewel Traoré niet zijn beste wedstrijd speelde, was hij ontegenzeggelijk de gevaarlijkste en belangrijkste speler aan Ajax-zijde.
De onverwachte wendingen die Traoré in het spel bracht waren voor Van Hooijdonk het enige lichtpuntje in een verder statisch optreden van Ajax. “Zijn vermogen om te verrassen maakte het verschil,” concludeerde Van Hooijdonk zijn observatie en benadrukte daarmee het gebrek aan dynamiek in het team zonder Traoré’s aanwezigheid.
Bron: Voetbalzone