Farioli heeft geen tijd voor oppervlakkige vragen
Het begon allemaal met een klassieke provocatie van Kraay junior, die de coach vroeg of hij het eens was met zijn mening dat de eerste helft van de wedstrijd “saai” was, met slechts één hoogtepunt. Farioli antwoordde koel: “Niet echt.” Het was duidelijk dat hij niet onder de indruk was van Kraay juniors poging om een discussie te starten over de kwaliteit van de eerste helft. De coach was vastbesloten zijn eigen visie op de wedstrijd te verdedigen, en dat zou blijken in de verdere interactie.
Toen Kraay junior het gesprek probeerde te sturen richting de rol van verdedigers Daniele Rugani en Youri Baas in de opbouw van het spel, kreeg hij wederom een scherpe reactie van Farioli. De coach was duidelijk niet van plan om in te gaan op suggestieve opmerkingen. Hij gaf aan dat hij objectieve vragen waardeerde en dat hij geen behoefte had aan commentaren die zijn strategieën in twijfel trokken. Farioli hield zijn grond: “Dat is jouw mening, en die respecteer ik, maar ik ben het er niet mee eens.”
‘Waarom blijf je rouleren?’ Farioli verdedigt zijn keuzes
Kraay junior ging door en vroeg waarom Farioli bleef rouleren met zijn spelers, ondanks dat Ajax een druk schema had. Farioli reageerde met een gedetailleerd antwoord en maakte meteen duidelijk dat het beschermen van zijn spelers zijn hoogste prioriteit had. “We spelen 9 wedstrijden in 27 dagen,” legde hij uit. “Op dit moment is dat geen optie om te stoppen met rouleren.” Het was duidelijk dat de coach zijn keuzes goed onderbouwde, en hij was niet van plan om zich te laten verleiden tot oppervlakkige kritiek.
Farioli wees er ook op dat Ajax het enige Europese team is dat sinds september geen midweekse rust heeft gehad, en dat dit de reden was voor de roulatiestrategie. Hij benadrukte dat het belangrijk was om de fysieke en mentale gezondheid van zijn spelers te beschermen. In een scherpe vergelijking met Liverpool, waar volgens Kraay junior het rouleren anders werd aangepakt, stelde Farioli dat Ajax onder unieke omstandigheden speelde. “Wie niet naar het complete plaatje kijkt, probeert een bepaald spelletje te spelen,” besloot hij, duidelijk geïrriteerd door de voortzetting van de suggestieve vragen.
De spanning liep op
Het gesprek werd steeds meer een strijd tussen twee visies: de pragmatische benadering van Farioli, die zich richt op de gezondheid van zijn team en het beschermen van zijn strategie, en de meer kritische toon van Kraay junior, die bleef aandringen op zijn eigen standpunten. Het was duidelijk dat de coach geen genoegen nam met vragen die zijn keuzes in twijfel trokken zonder begrip voor de context. Dit leidde tot een onvermijdelijke wrijving tussen de twee, waarbij Farioli zijn frustratie niet onder stoelen of banken stak.
