“Als je van voetbal houdt, moet je van me houden”, verklaart hij zelfverzekerd. “En als je me niet kunt uitstaan, dan vraag ik me af hoe je naar voetbal kijkt.” Zijn opvallende uitspraak geeft al aan dat hij niet bang is om vanuit zijn hart te spreken en zijn mening te delen.
Lang beschrijft zijn imago als het gevolg van een generatiekloof. “Ouderen lijken vaker moeite met me te hebben,” legt hij uit. “Wij groeien op met social media en al dat gedoe, en dat doet iets met hoe wij onszelf presenteren.” Voor Lang is zelfexpressie via deze kanalen niet alleen vanzelfsprekend, maar ook een belangrijk deel van hoe hij zichzelf en zijn passie voor het spel toont.
Buiten het voetbalveld is Lang namelijk ook actief als rapper. Zijn tweede carrière lijkt naadloos aan te sluiten bij wie hij als mens is: iemand die graag voor publiek optreedt en altijd de spotlight opzoekt. Lang zegt hierover: “Op en buiten het veld ben ik een entertainer. Elke keer als ik de bal heb, wil ik dat mensen van hun stoelen springen en uitkijken naar wat ik ga doen. Die spanning en opwinding, daar leef ik voor.”
Noa Lang blijft dus een ongebreidelde bron van plezier en verwondering, zowel voor zijn fans als voor de neutrale toeschouwer. Zijn unieke stijl en persoonlijkheid blijven de discussie over hedendaagse sporticonen voeden. Het is deze mix van talent en bravoure die ervoor zorgt dat elke wedstrijd een nieuwe kans is voor Lang om zijn criticasters te verrassen en zijn supporters te verrukken.
M.E.J. Lijnsveld
november 16, 2024 at 11:27 am
Misschien hebben ze geen hekel aan je om je voetbal talent maar om je arrogante gedrag